wiktosia_czyta: ,,Pomorzanie''

kwietnia 07, 2018

,,Pomorzanie''

Witajcie kochani! Dziś przygotowałam dla Was recenzję książki Agnieszki Gładzik "Pomorzanie". Dostałam ją dzięki uprzejmości wydawnictwa Videograf, a zainteresowanych moją opinią zapraszam do rozwinięcia posta!

Szczerze mówiąc po przeczytaniu opisu z tyłu powieści podeszłam do niej nieco sceptycznie. Zauważyłam, że będzie to opowieść w dużej mierze związana z wydarzeniami historycznymi, a tego typu powieści niekoniecznie leżą w moich gustach czytelniczych. Postanowiłam jednak dać jej szansę i przekonać się czy może zmieni moje nastawienie.

Książka tak właściwie opowiada dwie zupełnie różne historie, które okazują się być ściśle ze sobą związane, ale o tym przekonujemy się dopiero na końcu. Najpierw, przenosząc się do roku 1945 poznajemy dwie młode, około 10-letnie dziewczynki, Polkę i Niemkę - Dorotę i Heike. Zaczynając czytać drugi rozdział książki znajdujemy się w roku 2016, poznając Katarzynę Orońską i jej przyjaciół. Taką naprzemienną w rozdziałach budowę książka posiada aż do rozdziału 8, przedostatniego.

Obserwujemy jak dorasta Dorota i Heike, które w dzieciństwie zaprzyjaźniły się, ale wiele czynników spowodowało, że doszło do ich rozdzielenia. To, co zdeterminowało ich życie, to wojna. Wojna, która odcisnęła piętno na każdej z nich, ale w inny sposób. Właściwie najdobitniej widać te trwałe zmiany w ich psychice, ludzkości, emocjach i zachowaniu dopiero gdy zaczynają wiązać się z mężczyznami i potem biorą ślub.

Każdy z czterech rozdziałów poświęconych "teraźniejszości" opowiada historię kogoś innego, ale historie te są ściśle ze sobą związane: najpierw Katarzyna Orońska, potem jej przyjaciółka Agata, przyjaciel Zoltan i siostra Alina. Każda z tych osób boryka się z innym problemem. Katarzyna - próbuje wyciągnąć z depresji swojego byłego ucznia, w którą popadł przez realizację projektu "Pomorzanie". Agata boryka się z poważną chorobą, Zoltan, który ma problemy z firmą, dodatkowo jest zakochany w Agacie i chce za wszelką cenę uratować jej życie. Alina natomiast jest postacią chyba najbardziej tajemniczą z nich wszystkich, ale i najbardziej wydawałoby się oschłą.

Wszystko wyjaśnia się dopiero w rozdziale 9 i tu znajdujemy odpowiedź na wszystkie niezrozumiałe kwestie oraz łączą się oba główne wątki.

Mnie osobiście przypadł do gustu element tajemnicy, zagadki i właściwie to on przekonywał mnie do tego, by czytać dalej. O wiele bardziej zaciekawił mnie wątek Katarzyny i jej przyjaciół, ale jak się przekonałam, nie mógłby on istnieć bez przytoczenia historii Heike i Doroty. Najbardziej zaciekawiła mnie chyba postać Aliny, która choć na początku wywołała u mnie negatywne emocje, po przeczytaniu rozdziału z jej głównym udziałem, byłam najbardziej zaintrygowana.

"Pomorzanie" pokazują, że życie ludzi naznaczonych wojną nie miało wpływu tylko na nich, ale i na kolejne pokolenia. Polecam ją gorąco tym, którzy lubią tego typu książki, czyli z elementami rzeczywistej historii, nie zawiodą się. Ja osobiście, jak już wspomniałam nie gustuję w takich książkach, ale nie mogę powiedzieć na nią złego słowa.